Nowy blok operacyjny

18 grudnia 2017r. odbyło się uroczyste otwarcie Bloku Operacyjnego (Sala Cięć Cesarskich) przy oddziale ginekologiczno-położniczym Szpitala w Barlinku.

Dotychczas cięcia cesarskie odbywały się w innej części szpitala - na ogólnym Bloku Operacyjnym, co sprawiało, że logistyka przy porodzie była trudniejsza. Stworzenie nowej sali operacyjnej dedykowanej wyłącznie do cięć cesarskich oraz miejsca pielęgnacji i resuscytacji noworodka zapewni możliwość natychmiastowego wykonania cięcia cesarskiego w stanach zagrożenia.

 

 

W uroczystości uczestniczyli m.in. burmistrz Barlinka Dariusz Zieliński, wiceburmistrz Krzysztof Paszek, Józef Jerzy Faliński Radny Województwa Zachodniopomorskiego, przewodniczący RM Mariusz Maciejewski oraz radni Rady Miejskiej w Barlinku, radni Powiatu Myśliborskiego z przewodniczącym Ferdynandem Łukasikiem, były prezes szpitala Ryszard Mitek, ordynator oddziału ginekologiczno – położniczego dr Maria Jaworska, prezes szpitala Arkadiusz Cysek a także darczyńcy i pracownicy Szpitala.

 

 

Zobacz również reportaż z wydarzenia - TV TELETOP GORZÓW

kleszcz

Choroba zawodowa rolników, to choroba która powstała w związku z pracą w gospodarstwie rolnym, jeżeli objęta jest wykazem chorób zawodowych określonych w przepisach wydanych na podstawie Kodeksu Pracy. Choremu, który jest ubezpieczony w KRUS, przysługuje prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu albo też renty z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.   

W ciągu ostatnich 10 lat liczba wypłaconych odszkodowań z tytułu uszczerbku na zdrowiu wskutek choroby zawodowej zwiększyła się ze 105 do 268 (prawie 3-krotnie). Spowodowane to było  przede wszystkim wzrostem zachorowań na choroby zakaźne odzwierzęce, głównie na boreliozę: z 58 przypadków do 197.                                      

 

Przyczyny wzrostu zachorowań na choroby odkleszczowe rolników:

• wzrost populacji kleszczy i osobników zakażonych krętkami boreliozy; uważa się, że im mniej będziemy mieli mroźnych zim, a więcej tych łagodnych i wilgotnych, tym kleszczy będzie więcej;
• doskonalsze metody diagnostyczne.

 

kleszcz

 

Najwięcej kleszczy występuje w Polsce północnowschodniej (warmińsko-mazurskie, podlaskie, mazowieckie). Spotkać je można praktycznie wszędzie: w lasach, na łąkach, ale także w miejskich parkach i ogrodach.

 

Borelioza u rolników – częstsza niż wirusowe zapalenie wątroby u pracowników służby zdrowia

 

W 2016 roku zachorowania na boreliozę (zwaną również „chorobą z Lyme”) stanowiły ok. 83% wszystkich przypadków chorób zawodowych zgłoszonych do KRUS. Wywołuje ją bakteria Borrelia burgdorferi s.l., która dostaje się do organizmu człowieka w następstwie ukąszenia przez zarażonego nią kleszcza.  Najpewniejszym  sposobem zapobiegania zachorowaniu jest niedopuszczenie do kontaktu z tym pajęczakiem, co jest trudne z uwagi na środowisko pracy rolnika. Istnieją jednak sposoby, które zmniejszają ryzyko ukąszenia:

• możliwie szczelne okrywanie ciała: koszula z długim rękawem i kołnierzem, spodnie z długimi nogawkami, kryte buty, wysokie skarpety, nakrycie głowy – szczególnie podczas wykonywania prac polowych oraz w lesie;
• niesiadanie bezpośrednio na trawie, pniach;
• unikanie wysokich traw i zarośli – chodzenie po przetartych ścieżkach;
• zachowanie wzmożonej ostrożności w okresach szczególnej aktywności kleszczy, tj. między majem a listopadem;
• stosowanie środków odstraszających kleszcze;
• po powrocie do domu dokładne sprawdzanie całego ciała.

Jeśli na skórze znajduje się żerujący kleszcz należy go jak najszybciej usunąć - wprawdzie do zakażenia dochodzi zazwyczaj nie wcześniej  niż 24 h od ukłucia, niemniej każda mijająca godzina zwiększa ryzyko zachorowania – nie tylko na boreliozę, ale też na odkleszczowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.

 

Jak usunąć kleszcza?

• wysterylizować spiczastą pęsetę do usuwania kleszczy;
• uchwycić kleszcza jak najbliżej powierzchni skóry;
• delikatnie, ale stanowczo pociągnąć przeciwnie do kierunku wkłucia i wyciągać, aż widoczna będzie jego głowa;
• po wyjęciu kleszcza umieścić go na kartce papieru i sprawdzić, czy został usunięty w całości;
• miejsce po usunięciu kleszcza należy przemyć środkiem odkażającym;
•   po usunięciu kleszcza dokładnie umyć ręce, najlepiej antybakteryjnym mydłem.

 

Czego nigdy NIE robić podczas usuwania kleszcza?

• nie łapać kleszcza za jego obrzęknięty brzuch, nie starać się go dusić wazeliną, masłem, lakierem do paznokci, benzyną lub alkoholem, ponieważ istnieje ryzyko wyciśnięcia do organizmu zainfekowanej treści żołądka;
• nie przekręcać kleszcza, ponieważ jego głowa pozostanie w ciele człowieka;
• nie usuwać kleszcza gołymi rękami.

 

Jeśli istnieje podejrzenie, że kleszcz nie został usunięty w całości lub po usunięciu występują jakiekolwiek niepokojące objawy, należy skonsultować się z lekarzem. Ważna jest obserwacja organizmu, ponieważ początkowe objawy boreliozy u ludzi mylone są często ze stanami grypowymi. Charakterystycznym objawem zakażenia boreliozą jest rumień, który może pojawić się na skórze u części osób.

 

rumień po ukąszeniu kleszcza

 

W dłuższej perspektywie czasowej mogą pojawić się oznaki zapalenia stawów, nieprawidłowości pracy serca, problemy z pamięcią krótkotrwałą, trudności z koncentracją czy porażenie nerwu twarzowego, ale też objawy takie jak zaburzenia snu, duszności, dezorientacja, nagłe problemy ze słuchem czy inne nawracające i nagłe objawy, które wcześniej nie występowały.

 

Jestem ubezpieczony w KRUS i zachorowałem - co dalej?

Rolnik, który zapadł na rolniczą chorobę zawodową, lub podejrzewający zachorowanie, a dodatkowo podlegający ubezpieczeniu społecznemu w KRUS, może ubiegać się o:

• jednorazowe odszkodowanie z tytułu stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu;
• rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

Podczas ubiegania się o ww. świadczenia należy najpierw uzyskać orzeczenie państwowego inspektora sanitarnego o stwierdzeniu lub braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej. W tym celu należy zgłosić podejrzenie choroby zawodowej państwowemu inspektorowi sanitarnemu, właściwemu dla miejsca wykonywania pracy. Zgłoszenia dokonuje lekarz, również dentysta, który podczas wykonywania zawodu powziął takie podejrzenie u pacjenta, a także ubezpieczony, który podejrzewa, że występujące u niego objawy mogą wskazywać na taką chorobę. Inspektor kieruje rolnika do jednostki orzeczniczej na badanie, którego wynik jest podstawą do wydania orzeczenia oraz decyzji o stwierdzeniu  lub braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej.

Jednostkami orzeczniczymi I stopnia są:

• poradnie chorób zawodowych wojewódzkich ośrodków medycyny pracy;
• kliniki i poradnie chorób zawodowych uniwersytetów medycznych (akademii medycznych);
• poradnie chorób zakaźnych wojewódzkich ośrodków medycyny pracy albo przychodnie i oddziały chorób zakaźnych poziomu wojewódzkiego – w zakresie chorób zawodowych zakaźnych i pasożytniczych;
• jednostki organizacyjne zakładów opieki zdrowotnej, w których nastąpiła hospitalizacja – w zakresie rozpoznawania chorób zawodowych u pracowników hospitalizowanych z powodu wystąpienia ostrych objawów choroby.

Jeżeli właściwy państwowy powiatowy inspektor sanitarny uzna, że materiał dowodowy jest niewystarczający do wydania decyzji, może żądać od lekarza, który wydał orzeczenie lekarskie dodatkowego uzasadnienia tego orzeczenia lub wystąpić do jednostki orzeczniczej II stopnia o dodatkową konsultację oraz podjąć inne czynności niezbędne do uzupełnienia tego materiału. Jednostkami orzeczniczymi II stopnia od orzeczeń wydanych przez lekarzy zatrudnionych w jednostkach orzeczniczych I stopnia, są jednostki badawczo-rozwojowe w dziedzinie medycyny pracy. Decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej albo decyzję o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej właściwy państwowy powiatowy inspektor przesyła m.in. zainteresowanemu rolnikowi. Jest ona podstawą do ubiegania się o świadczenia z ubezpieczenia społecznego rolników. Warto pamiętać, że od decyzji wydanej przez państwowego inspektora sanitarnego przysługuje odwołanie do państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego, a od decyzji państwowego inspektora - skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

 

Informacje na temat świadczeń związanych z wystąpieniem rolniczej choroby zawodowej dostępne są na stronie internetowej Kasy www.krus.gov.pl.

 

Opracowano w Biurze Prewencji Centrali KRUS, na podstawie materiałów ze zrealizowanej przez KRUS w październiku 2017 r. konferencji naukowo-szkoleniowej „Choroby zawodowe rolników związane z czynnikami biologicznymi”.

Spotkanie burmistrza z mistrzami nordic walking

12 grudnia w Urzędzie Miejskim w Barlinku, burmistrz Barlinka Dariusz Zieliński spotkał się  z reprezentantami Barlinka w chodzeniu z kijami oraz przedstawicielami instytucji, które współorganizowały bądź wspierały organizację tegorocznych V Mistrzostw Polski Nordic Walking.

Listy gratulacyjne za godne reprezentowanie Barlinka – Europejskiej Stolicy Nordic Walking w zawodach Pucharu Polski NW oraz drobne upominki otrzymali: Paulina Baranowska, Martyna Baranowska, Adrianna Bunda, Kinga Granowska, Nikola Staszewska, Aleksandra Stanisławska, Wiktoria Maciejewska, Martyna Oleszkiewicz, Magda Łazęcka, Kuba Łazęcki, Konrad Więczkowski, Dawid Kuk, Damian Picz, Piotr Stanisławski, Teresa Oleszczuk oraz trenerzy: Bożena Rudnicka oraz Piotr Rosenkiewicz.

Za wspólne promowanie turystycznego wizerunku miasta poprzez wsparcie przy organizacji V Mistrzostw Polski Nordic Walking podziękowania otrzymali: Sławomir Gibert Nadleśniczy Nadleśnictwa Barlinek, Zbigniew Blezień prezes PGK sp. z o.o., Komendant Komisariatu Policji w Barlinku Krzysztof Maciaszek oraz Miejsko – Gminny Komendant OSP Mariusz Kuziel.

 

Berlinchen - dawny Barlinek

W lipcu br. Gmina Barlinek złożyła wniosek o dofinansowanie projektu pn.  „Odtworzenie walorów historycznych średniowiecznych murów obronnych w Barlinku”. Projekt uzyskał  85% dofinansowania tj. 1.235.900 zł. Całkowita wartość zadania to 1.455.000 zł, a udział gminy 219.100 zł. Planowany termin zakończenia realizacji projektu to IV. kw 2018 r.

 

Berlinchen - dawny Barlinek

 

Prace konserwatorskie będą polegały na przemurowaniach zniszczonych, wypaczonych powierzchni muru,  intensywnym wzmocnieniu osłabionych partii muru, wypełnieniu wszelkich szczelin i pustek oraz skutecznej dezynfekcji mikrobiologicznej. Tak zwane prace drugorzędne będą dotyczyły oczyszczenia powierzchni muru, rekonstrukcji brakujących partii oraz kompleksowego zabezpieczenia przeciw wilgoci.

Zbudowana zostanie również wiata widokowa nad fundamentami wieży przy Barlineckim Ośrodku Kultury (wizualizacja poniżej).

 


Rzut murów na odcinku Granitowym V

Wiata widokowa na odcinku VI

 

 

Wzdłuż murów zaplanowano wytyczenie szlaku turystycznego, który będzie przebiegał istniejącymi już ciągami komunikacyjnymi oraz zamontowanie 10. tablic informacyjnych.

 

mapa - odtworzenie walorów historycznych murów obronnych

 

Na Rynku Miejskim stanie makieta przedstawiająca zabytki Barlinka. Będzie ona również dostosowana dla osób niewidomych i niedowidzących.

 

 

Logotypy RPO

dym z komina

Szanowni Państwo, 

 w związku z nastaniem okresu jesienno-zimowego, a co się z tym nierozerwalnie wiąże okresu grzewczego zwracam szczególną uwagę na dbanie o powietrze w naszym mieście. Przypominam, że podstawowym paliwem dopuszczonym do spalania w piecach domowych i ogrzewania mieszkań jest naturalne drewno, biomasa, pelet, węgiel lub koks.

Zapewnienie ciepła w domach nie może być związane z powodowaniem zagrożenia dla siebie i dla innych mieszkańców miasta – zagrożenia substancjami powstałymi w wyniku spalania materiałów do tego celu nie przeznaczonych, po prostu śmieci, plastików. Spalanie odpadów poza instalacjami do tego przeznaczonymi, tj. spalarniami jest zabronione przez przepisy ustawy o odpadach. Za naruszanie tego zakazu grozi kara grzywny lub aresztu.

Co robić gdy sąsiad spala odpady? O uciążliwościach powodowanych przez spalanie śmieci i powodowanie zanieczyszczania powietrza, które utrudnia korzystanie z nieruchomości sąsiednich, właściwe jest zawiadamianie Policji, szczególnie w momencie zdarzenia. Istnieje również możliwość wniesienia do sądu tzw. skargi negatoryjnej w trybie art. 222§2 w związku z art. 144 ustawy Kodeks Cywilny, przeciwko osobie powodującej ww. uciążliwość, podając powód żądania – zaniechanie naruszeń i szkód. Jeżeli powstała już szkoda, możliwe jest też powództwo o odszkodowanie.

W wyniku spalania pojawia się dym. A jeśli pogoda jest deszczowa lub w czasie spalania bezwietrzna, ten dym „zawisa”, zostaje w miejscu, tworząc uciążliwość. Ponieważ wszyscy oddychamy powietrzem, powinniśmy dbać o to, żeby go nie zanieczyszczać. Dym ze spalania odpadów jest nie tylko duszący i drażni zapachem, ale co najważniejsze jest trujący i rakotwórczy ze względu na zawartość toksycznych dla zdrowia substancji. W procesach spalania ważną rolę odgrywa temperatura spalania. Gdy jest zbyt niska powstają zanieczyszczenia, których oddziaływanie na środowisko naturalne i zdrowie ludzi jest bardzo szkodliwe. Spalanie różnego rodzaju materiałów w paleniskach domowych odbywa się właśnie w niskich temperaturach (200–500°C). Procesowi temu towarzyszy emisja zanieczyszczeń do atmosfery, takich jak: pył, sadza, tlenek węgla, tlenki azotu, dwutlenek siarki, chlorowodór, fluorowodór, metale ciężkie, jak: kadm, rtęć, tytan, arsen, kobalt, nikiel, selen, ołów, chrom, wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne oraz dioksyny.

Dioksyny to najbardziej szkodliwe substancje jakie zidentyfikowano w środowisku. Pomału, ale skutecznie uszkadzają narządy wewnętrzne takie jak wątroba czy nerki, odkładają się    w tkance tłuszczowej, są przyczyną chorób nowotworowych, alergii, a także bardzo niekorzystnie wpływają na procesy rozrodcze, gdyż mogą powodować mutacje i uszkodzenia rozwijającego się płodu. Spalanie odpadów np. drewna meblowego, zawierającego chlorowane fenole – czyli substancje służące do jego konserwacji oraz pozostałości farby i lakierów, także popularnych „jednorazówek” czyli torebek plastikowych z polietylenu czy papieru bielonego nieorganicznymi związkami chloru z nadrukiem farb kolorowych o dodatkowej zawartości różnego rodzaju metali ciężkich – powodują powstawanie tych szczególnie groźnych dla zdrowia ludzi i zwierząt związków. Stężenie dioksyn w wydobywającym się z domowych kominów dymie może wynosić 100 nanogramów/m3. Dla porównania ich dopuszczalne stężenie w spalinach ze spalarni odpadów wynosi 0,1 nanograma/m3 .

W związku z powyższym przypominam, że zgodnie z ustawą o odpadach, każdy, kto produkuje śmieci, zobowiązany jest do przekazywania ich do firmy świadczącej usługi wywozowe. Stawka opłat za tę usługę jest zależna od ilości osób w gospodarstwie domowym, a nie od ilości śmieci. Zatem śmieci należy przekazywać firmie, a nie palić nimi w piecach.

 

Nie spalajmy: tworzyw sztucznych, gumy, kartonów po napojach, opakowań po środkach ochrony roślin, tekstyliów, malowanego lub impregnowanego drewna, klejonej tektury.

 

Pamiętaj, że spalanie odpadów szkodzi Twojemu zdrowiu i zdrowiu Twoich najbliższych, niszczy najbliższe Ci środowisko naturalne, zatruwa uprawiane przez Ciebie warzywa i owoce.

 

Pamiętaj, że w gospodarstwach domowych można spalać tylko papier, tekturę i drewno, opakowania z papieru, tektury i drewna, drewno pochodzące z gospodarki leśnej (np. gałęziówka), korę, trociny, wióry i ścinki drewna, które muszą być suche.